A xustiza é trending topic. Máis ben a falla dela ou, polo menos, a xeneralizada percepción social da súa ausencia. Estes días volvemos comprobar como a cartografía da impunidade fica en permanente expansión. O fastío e a desafección do povo face a corrupción estrutural agroman, máis unha vez, como bollas empurradas polo ciclo de noticias. No … Seguir lendo [NUM1NUTO] (In)xustiza de clase. Do funil á dobre vara de medir.
Na primeira sesión das novas Cortes Españolas salientou un nome propio. Non era o de ningún senador, nin deputada. Foi Diego. O fillo de Carolina Bescansa, número 3 de Podemos. A súa presencia canda a nai no escano foi unha desas imaxes polémicas que aben informativos. Mais o debate non pasou do superficial. Seguir lendo Un bebé no Congreso
No éxito da folga xeral contra a LOMCE do pasado 9 de maio albiscouse a renovada fortaleza do movemento estudantil. A numerosa presenza de alunado nas rúas, testemuña que a loita estudantil ten presente e futuro. Hai novas enerxías, tamén novas formas e en parte novos discursos, mais consérvase a esencia combativa que vertebrou a … Seguir lendo A necesaria unidade estudantil
Onte foi 3 de marzo. Hai 36 anos a policía española, daquela baixo o franquismo, asasinou a sangue fría a cinco traballadores en Vitoria-Gasteiz, no marco dunha cruel e violenta represión a unha folga xusta. Aquela decisión tivo responsábeis. Os ‘asasinos da razón’ teñen nomes e apelidos, por máis que as interesadas axiografías recentes pretendan … Seguir lendo Onte, 3 de marzo.
Faláronme del. Recomendáronme insistentemente que o vise e o escoitase con atención, e hoxe fun dar, no tamén recomendábel blogue de Carlos Tena, cun fragmento do excepcional discurso pronunciado polo Presidente da República de Ecuador, Rafael Correa, perante a Asemblea daquel país co gallo do Informe Anual. E fiquei enganchado da retórica vibrante, do verbo … Seguir lendo Rafael Correa, un discurso que paga a pena escoitar.
O peche da edición impresa do Xornal de Galicia, acrecenta o drama dos media galegos trala desaparición de A Nosa Terra, A Peneira, Vieiros, GZ Nación ou máis recentemente Galicia Hoxe. É una pésima noticia para o noso país, que ve inda máis precarizada a súa exigua pluralidade informativa e limitadas as perspectivas de análise … Seguir lendo Máis unha perda.
A noticia do roubo do Codex Calixtinus, coñecido popularmente en galego como Libro de Santiago, depositado no arquivo da Catedral de Santiago de Compostela, provocou un fervedoiro de reaccións. A desaparición da carta fundacional de Galiza como nación cultural en Europa puxo en evidencia a necesidade urxente de abordar dunha vez por todas o debate … Seguir lendo Ás voltas co Libro de Santiago.
Retruque fraterno a Francisco Castro. Discrepo de Francisco Castro cando afirma que “temos o país que nos merecemos” polo peche do Galicia Hoxe. O pobo galego merece moito máis. Entendo o cansanzo, a raiba contida, a paralizante sensación de impotencia, mais perder a confianza no noso pobo é tanto como renunciar a construír a nosa … Seguir lendo Non renunciemos á nosa utopía posíbel.
Pode que a cultura do autoodio nos leve ao flaxelo sobre o que pasou, mais coido que debemos centrarnos no que facer que pase. Advertino onte vendo como o pesar polo peche do diario Galicia Hoxe ía converténdose nun exercicio de masoquismo. Os elementos que interveñen no peche son diversos. A clausura do único diario … Seguir lendo Do pesar por GH ao flaxelo da culpa.
Foi o chío no twitter da xornalista Rosabel Candal o que nos puxo en alerta. Anunciaba nada menos que o peche do único diario monolingüe en galego, o Galicia Hoxe. Confusión, dúbidas, procura nerviosa de información que máis que confirmar o refutase. O certo é que nos primeiros minutos custaba traballo pensar que as 300.000 … Seguir lendo GH, outro derrube exitoso de 'Demolicións Feijóo'.
CONTRADISCURSO [★] Xabier P. Igrexas 