Categoría: Galiza

Publicado o

Mobilización, mobilización, mobilización.

O electoralismo é un narcotizante de enorme potencia. En Galiza, infelizmente, a influencia determinante da axenda política española, alargada coa parcería entusiasta das franquías rupturistas, logrou facer penetrar en amplas capas sociais do noso país a falsa expectativa de que a solución aos graves problemas (sociais, económicos, ambientais…) que padecemos, chegaría maxicamente por man dun determinado resultado electoral. Na súa versión máis tóxica, esta tese chegaba a defender que a derrota das políticas de saqueo que aplican os gobernos do PP na Xunta e no Goberno español, só precisaba dunha outra correlación parlamentar no Pazo do Hórreo e no Congreso. Sen cuestionar, claro, o marco de dependencia xurídico-política e económica que nos estrangula como país e como povo. Como se a Troika non existise. Como se o noso papel periférico nun Estado membro da UE, o euro e a OTAN, en nada incidise. Como se a falla de soberanía política non fanase a nosa capacidade de mudar o rumo. A transformación reducida á alternancia gobernamental. Sempre a mesma trampa.  Seguir lendo “Mobilización, mobilización, mobilización.”

Publicado o

Adianto electoral inevitábel

O vindeiro 16 de setembro celebraranse as eleccións ao Parlamento de Galiza. Así se afirmou hai poucos días en diferentes crónicas informativas. A data seica foi unha imposición de Rajoy a un Feijóo que prefería esgotar mandato e celebralas cando correspondían, no primeiro trimestre do próximo ano. A falta de confirmación oficial, que só poderá vir en forma de decreto de disolución do Parlamento galego, o certo é que esa data xa se toma como unha referencia máis que probábel.

No criterio atribuído a Rajoy, de seguro pesa o cálculo estritamente electoral. En Génova están a calibrar cal é o mellor momento para a celebración dos comicios autonómicos en Galiza. Fano desde a previsión, ou certeza, de que nos vindeiros meses haberá novas e máis fortes vagas de recortes e contrareformas. Saben que as mesmas han provocar, como é lóxico, unha importante contestación social. En síntese, a decisión da matriz española do PP opera dentro da pura economía de custes. De custes electorais propios.

Seguir lendo “Adianto electoral inevitábel”

Publicado o

Naval, UE e Feijóo

A grave situación do sector naval en Galicia estivo moi presente na celebración do Primeiro de Maio en Vigo. Celebración masiva, na que o sindicalismo nacionalista tivo a maior manifestación da súa historia nesa data.

A demanda de solucións urxentes que impidan o esmorecemento definitivo da construción naval na ría de Vigo foi das máis proclamadas. As e os moitos que antonte se mobilizaron saben da estreita relación, causa-efecto, entre a situación do tecido produtivo e a taxa de desemprego.

Seguir lendo “Naval, UE e Feijóo”

Publicado o

O pobo traballador galego en loita

Pasaron case cinco anos do inicio da vixente crise sistémica. A burbulla da especulación financeira, nomeadamente hipotecaria, foi un dos seus principais desencadeantes. Porén, o que levamos de crise amosounos que esta é estrutural, sistémica.

O capitalismo, na súa fase da globalización imperialista, entrou da man do neoliberalismo nun proceso de colapso a nivel internacional. A reacción da clase dominante, da oligarquía empresarial e do capital, ten sido aproveitar precisamente este marco de crise para resolvela no seu favor en prexuízo da maioría social.

Seguir lendo “O pobo traballador galego en loita”

Publicado o

Saqueo orzamentario

Os Presupostos Xerais do Estado (PXE), resultado da maioría absoluta do PP, son un articulado de máis e máis recortes. Os primeiros orzamentos da era Rajoy fundaméntanse na bestial precarización de servizos públicos esenciais, como o ensinoou
a sanidade.

Son o densenvolvemento daquela reforma constitucional express aprobada, sen referendo, por PSOE e PP. Son a aplicación concreta do Pacto de Estabilidade do Euro, que malia parecer invisíbel publicamente é a raiceira de todas e cada unha das medidas antisociais acordadas polo goberno español. O actual e o anterior.

Seguir lendo “Saqueo orzamentario”

Publicado o

Absurdo aeroportuario

A suma dos tres aeroportos galegos recibe menos pasaxeiras/os que o aeroporto de Sevilla e realiza menos operacións que o de Alicante. Unha realidade agravada pola irracional competencia interna entre Alvedro, Lavacolla e Peinador, que limita as potencialidades aeroportuarias de Galiza en beneficio doutras áreas do Estado ou da península (Oporto). Os datos amosan reiteradamente a necesidade urxente de dotar ao sistema aeroportuario galego … Seguir lendo Absurdo aeroportuario

Publicado o

Soberanía, democracia e traballo.

Vista da ateigada Praza da Quintana este 25X (máis imaxes aquí e aquí)

Así reza o lema co que o Bloque Nacionalista Galego convoca a manifestación nacional do Día da Patria Galega deste ano. De seguro que seremos milleiros de compatriotas comprometidas/os con este pobo e con esta terra as e os que ateigaremos as rúas de Compostela nun exercicio de dignidade nacional que nada ten de ritual, e si moito de significado.

Porque se algo amosou, con meridiana claridade, este primeiro treito da crise sistémica do capitalismo neoliberal é que é o movemento nacionalista galego, co seu efectivo carácter popular e a súa natureza emancipadora, a única alternativa, o único proxecto político, que actúa de xeito decidido en defensa dos intereses das clases populares do noso país. Todos os ataques antisociais perpetrados polo PPSOE, chámense reforma laboral ou das pensións, chámense precarización dos servizos públicos ou contrareforma da negociación colectivos, todos, toparon coa oposición frontal do nacionalismo galego.

Seguir lendo “Soberanía, democracia e traballo.”

Publicado o

NovoBancoGalego, antes NCG.

O Presidente de ONO, Jose María Castellano, quen fora home forte do emporio empresarial Inditex, será quen dirixa os designios de Novacaixagalicia, iso si, mutada a banco e prescindindo, xa que logo, do seu carácter semipúblico.

Iníciase así, con esta lamentábel decisión do Consello de Administración, o que está chamado a ser o derradeiro capítulo da historia da liquidación das caixas de aforro galegas. Tal e como se advertira, toda a operación iniciada ao abeiro do FROB e posteriormente debuxada pola Lorca, só tiña por obxecto entregar o aforro das e dos galegos ao capital privado foráneo. Nada ten a ver a solvencia, nin o core capital. É só unha xogada no marco dunha crecente recentralización política e económica do Estado, máis unha vez, ao servizo dos intereses da oligarquía financeira.

Seguir lendo “NovoBancoGalego, antes NCG.”

Publicado o

22-M, a vitoria do desencanto.

Alí onde o BNG lidera o goberno foi onde se obtiveron mellores resultados

[kml_flashembed movie="http://www.youtube.com/v/cKvF0dILn28" width="645" height="300" wmode="transparent" /]

Os resultados dos comicios municipais desta fin de semana pasada non foron nin os esperados nin os desexados por moitas e moitos de nós. Con todo, tampouco son os agardados e arelados por Feijóo que nunha das súas frecuentes fantasías totalizantes, ambicionaba unha Galiza baixo o control absoluto da rancia dereita españolista que representa o Partido Popular.

Estas eleccións eran un plebiscito. Unha caste de referendo fronte ás políticas de dereitas que PSOE e PP levaban practicando nos últimos anos desde Madrid e a Xunta en resposta á crise sistémica. O certo é que o vencedor deste plebiscito foi o desencanto e a errada percepción social de que non existe alternativa. Só así se pode entender que as políticas de dereitas do PSOE sexan castigadas votando inda máis dereita.

Seguir lendo “22-M, a vitoria do desencanto.”

Publicado o

A oportunidade do 22 de maio.

Nestas eleccións municipais o pobo traballador galego temos a oportunidade de trasladar ás urnas de votación a firme oposición ás políticas antisociais do PP e do PSOE

Inmersos xa en plena campaña electoral podemos concluír xa que os comicios municipais do vindeiro 22 de maio encerran unha significación de especial importancia. A súa trascendencia está fundamentalmente ligada a aspectos relativos á crise sistémica que atravesa o capitalismo neoliberal, ás súas consecuencias e impacto sobre as clases populares e, sobre todo, á resposta política que se lle está a dar desde os seus albores por parte de PSOE e PP.

As do 22 de maio serán unas eleccións-plebiscito, xa que por unha banda serán as primeiras eleccións ás que se enfronte o PSOE desde as xerais do 2008, intre no que os efectos da crise inda eran sutís, e por outra porque será tamén a primeira convocatoria electoral á que se enfronte o PP en Galiza tras o seu regreso á Xunta aquel fatídico 1 de marzo de 2009.

Seguir lendo “A oportunidade do 22 de maio.”