Perdoade a bricandeira do título. A cousa é que o traballo de cartografiarmos o blogomillo avanza inexorábel, co pulo do compromiso de xente como Pedro Silva, Amador Loureiro ou Jon Amil. E algunhas máis, claro. Os principais avanzos poden verse xa no inoreader creado por Pedro, aquí.
Hai un par de semanas fixen un improvisado chamado a cartografíar o blogomillo para o revitalizar, axudando a nos (re)encontrar as diferentes eiras que compoñemos o seu territorio. Manolo Bragado acolleu con agarimo esa proposta, non só asumíndoa senón ofrecéndose xenerosamente a axudar a facela realidade. Foron moitas as que o secundaron, partillando o apuntamento no que a formulei. Moitas cadramos na necesidade da tarefa de indexarmos de novo o blogomillo, pero sen sabermos exactamente de que maneira, nin tampouco quen podería facelo.
Seguir lendo “Primeiro mapa da nova cartografía do blogomillo”
O blogomillo é un produto autóctono que agroma tecendo un espazo de noso no medio do océano global da Rede. O termo, acuñado por unha das súas decanas, María Yáñez, servíu para aglutinar unha comunidade blogueira enormemente diversa que ten o idioma propio e común, o galego, como nexo vertebrador.
Hoxe constituíse formalmente o grupo de comunicación ‘Sermos Galiza‘. Esta mañá en Compostela tivo lugar a súa primeira Xunta Xeral de Accionistas, na que tiven o gusto de participar. Optouse pola fórmula de sociedade anónima para dar mellor acubillo legal a un proxecto alicerzado nun numeroso accionariado popular, cun gran número de pequenas achegas. Porén, como afirmou Manuel Mera -un dos integrantes do Grupo Promotor que pilotou a xestación do proxecto- ‘Sermos Galiza’ nace como ‘unha verdadeira empresa social, no seu pleno senso’.
Un grupo moi numeroso de persoas ateigaron a sala do Hotel Araguaney facéndoa ficar pequena. Había unha ampla representación de activistas dos movementos sociais, do mundo da cultura e do movemento nacionalista galego. Mais predominaron persoas descoñecidas que puñan en evidencia a base popular do proxecto. Había, e hai, moita fame social de medios de comunicación de noso na nosa lingua. ‘Non agardamos por unha burguesía comprometida, tomamos a iniciativa desde a base’ explicou Teresa Moure.
A seguir penduro aquí os 2 fragmentos dun Telexornal Especial elaborado polo colectivo de traballadoras/es da CRTVG en Folga. É preciso aplaudir e apoiar a valentía, fronte as ameazas e as represalias, das e dos profesionais da información en defensa dun servizo público, vital para o noso país e nomeadamente para a nosa fala. Animovos … Seguir lendo Por unha CRTVG pública!
O peche da edición impresa do Xornal de Galicia, acrecenta o drama dos media galegos trala desaparición de A Nosa Terra, A Peneira, Vieiros, GZ Nación ou máis recentemente Galicia Hoxe. É una pésima noticia para o noso país, que ve inda máis precarizada a súa exigua pluralidade informativa e limitadas as perspectivas de análise … Seguir lendo Máis unha perda.
O peche do GH fixo que volvese agromar o debate a respecto da necesidade nacional de térmonos uns media propios, que se asenten na defensa e dignificación da nosa identidade, da nosa lingua e da nosa cultura, e que axan como activas palestras para a defensa dos intereses e dereitos do noso pobo.
A conmoción levou ao loito, o loito ao lamento, e o lamento máis unha vez á masoquista tradición da autoculpabilización. Estes días amosaron con crueza a faciana do paralizante sentimento de frustración que provocan nalgúns sectores os “fracasos”.
Retruque fraterno a Francisco Castro. Discrepo de Francisco Castro cando afirma que “temos o país que nos merecemos” polo peche do Galicia Hoxe. O pobo galego merece moito máis. Entendo o cansanzo, a raiba contida, a paralizante sensación de impotencia, mais perder a confianza no noso pobo é tanto como renunciar a construír a nosa … Seguir lendo Non renunciemos á nosa utopía posíbel.
Pode que a cultura do autoodio nos leve ao flaxelo sobre o que pasou, mais coido que debemos centrarnos no que facer que pase. Advertino onte vendo como o pesar polo peche do diario Galicia Hoxe ía converténdose nun exercicio de masoquismo. Os elementos que interveñen no peche son diversos. A clausura do único diario … Seguir lendo Do pesar por GH ao flaxelo da culpa.
Foi o chío no twitter da xornalista Rosabel Candal o que nos puxo en alerta. Anunciaba nada menos que o peche do único diario monolingüe en galego, o Galicia Hoxe. Confusión, dúbidas, procura nerviosa de información que máis que confirmar o refutase. O certo é que nos primeiros minutos custaba traballo pensar que as 300.000 … Seguir lendo GH, outro derrube exitoso de ‘Demolicións Feijóo’.
CONTRADISCURSO [★] Xabier P. Igrexas 